18. Wywiad

Po obejrzeniu Facetów w Czerni 3, włączyliśmy jeszcze film „Honey”, a później jego drugą część. Do swoich pokoi rozeszliśmy się około 2. Wróciłam, przebrałam się i poszłam spać.

* * *

Obudził mnie Zayn około 10.

- Wstawaj Kochanie, wstawaj! – mruczał mi do ucha.

- Jeszcze pięć minut, Mamo!

- Wstawaj! Bo spóźnimy się na wywiad – mówił.

- To jedźcie beze mnie – wypowiedziałam cicho.

- O nie, nie, nie, nie, nie, nie! Jedziesz z nami – uśmiechnął się. – Wstawaj, i to już!

- Dobra, dobra.

Powoli wstałam, a Zayn cały czas mnie obserwował.

- To o której ten wywiad? – zapytałam podchodząc do walizek, aby wybrać coś do ubrania.

- Wywiad jest o 1, ale jeszcze zejdziemy na śniadanie, i mamy być tam wcześniej.

- Okeej.

Malik był ubrany w czarne spodnie, białą koszulkę, biało-czarną bejsbolówkę i czarne buty. Ja wybrałam granatowe spodnie, podobnie jak Zayn – białą koszulkę, jasną jeansową kurteczkę, białe, krótkie trampki z Converse’a oraz naszyjnik, kolczyki i bransoletki.

Wzięłam ciuchy i poszłam się ubrać do łazienki. Przy okazji wzięłam bardzo szybki prysznic, który trwał około 10 minut. Ubrałam czystą bieliznę, wybrany zestaw, zrobiłam delikatny makijaż i wyprostowałam włosy, bo były ułożone w lekkie fale.

- Wow! – powiedział Zayn, gdy wyszłam z łazienki.

- Tak, tak… Wyglądam okropnie.

- Ja Ci tu zaraz dam okropnie! – zaśmiał się.

- Serio?!

- Tak!

Wstał z mojego łóżka, bo nadal tam siedział i ruszył z moją stronę. Gdy już do mnie dotarł wziął mnie na ręce.

- Zayn! Puszczaj! – krzyczałam.

- Nie ma tak dobrze!

Szedł ze mną w stronę łóżka i mnie na nie rzucił. Usiadł nade mną i pocałował mnie. Akurat w tym momencie do pokoju weszli chłopcy.

- To idziemy na śniadanie? – wypalił Louis.

- Słyszeliśmy jakieś krzyki, coś się dzieje? Martwimy się o Ciebie, Julka – dopowiedział Harry.

- Ok, to chodźmy. I nie, nic mi się nie stało – odpowiedziałam.

- Po prostu trochę się wygłupialiśmy – zaśmiał się Zayn.

- Tak, tak, Zayn.. Nie kłam. Wiemy, że chciałeś zaciągnąć naszą Julkę do łóżka – powiedział Lou. 

- Weź się, Louis opanuj.. Przynajmniej trochę – walnął go w głowę Liam.

- O właśnie! Dzięki Daddy – uśmiechnęłam się w jego stronę.

- A ja nie zrobił bym niczego, aby skrzywdzić moją ukochaną dziewczynę i to wbrew jej woli – odezwał się Zayn.

- Zayn ma rację – uśmiechnęłam się i pocałowałam go w policzek, na co on objął mnie w talii.

- No dobra, Zakochańce! Chodźcie już na śniadanie, bo jestem głodny! – powiedział Niall.

- A kiedy ty nie jesteś głodny? – zapytałam.

- Ym.. Może jak śpię, ale nie jestem pewny, bo czasami budzę się w nocy i idę jeść, więc może nie ma takiego czasu, abym nie był głodny – zaśmiał się, czym ukazał rząd swoich zębów w aparacie ortodontycznym.

Wszyscy zaczęliśmy się śmiać i wychodzić z mojego pokoju. Ruszyliśmy w stronę windy, aby zjechać z siódmego piętra na parter, do restauracji. Ja szłam za rękę z Zayn’em i rozmawialiśmy, a Larry i Niam szli razem i o czymś zawzięcie dyskutowali.

W windzie gadaliśmy o wczorajszych filmach. Szczerze powiedziawszy „Honey” to dobry film o tańcu, tak jak Step Up. Kocham filmy o tańcu. Podziwiam tych ludzi, może dlatego, że sama lubię tańczyć.

- A może po wywiadzie pójdziemy do czegoś takiego jak MilkShake City? Jeśli tutaj jest – zapytałam.

- Okej. Jest, bo byliśmy już – uśmiechnął się Niall.

- To fajnie – odwzajemniłam uśmiech Blondyna.

- Może pójdziemy na obiad do jakiejś restauracji na mieście? – zapytał Zayn.

- Okej – zgodzili się wszyscy.

Wreszcie dojechaliśmy na dół. Wszyscy uśmiechnięci wyszliśmy z windy i poszliśmy do hotelowej restauracji. Nie było zbyt dużo ludzi więc było sporo wolnych stolików. Zajęliśmy jeden siedmioosobowy, bo jeszcze nie było z nami Paul’a.

Po jakichś 5 minutach doszedł do nas i zamówiliśmy śniadanie. Po około 20 minutach skończyliśmy.

- Julio, wiesz, że tutaj jest basen? – zapytał Paul.

- Nie, nikt mi nic nie mówił.

- To wieczorem niech Cię Zayn na niego zabierze – obdarował mnie uśmiechem.

- Okej. Tylko, że nie mam stroju kąpielowego – odpowiedziałam smutno.

- To kupimy – powiedział Zayn.

- No dobrze. To wy jedźcie teraz na zakupy taksówką, a pod studiem zakupy przełożycie do busa, którym jeździmy i Zayn pójdzie na wywiad, a Julka za kulisy, dobrze? – oznajmił Paul.

- Spoko. Kochanie, chodź jeszcze na górę i za chwilę pojedziemy – powiedział Mój Chłopak.

- Dobrze. To narazie Paul i chłopcy! 

Szybko poszliśmy do windy, wjechaliśmy na górę i rozeszliśmy się do swoich pokoi. Zabrałam małą, czarną torebkę, która wyglądała dość elegancko. Wrzuciłam do niej telefon, portfel, lusterko i błyszczyk. Poszłam jeszcze do łazienki, ogarnęłam się lekko i spryskałam ulubionymi perfumami od Zayn’a.

Gotowa poszłam do jego pokoju. Był już prawie przygotowany.

- Gotowy?

- No, tak. Już, już – uśmiechnął się.

Złapał mnie za rękę i wyszliśmy z pokoju. Zjechaliśmy na dół i wyszliśmy tylnym wejściem z hotelu. Złapaliśmy szybko pierwszą lepszą taksówkę i pojechaliśmy pod ogromne centrum handlowe. Było przed 11, a w studiu trzeba było być na 12:40 więc nie mieliśmy zbytnio dużo czasu.

Weszliśmy do pierwszego sklepu z brzegu. Zayn kupił w nim spodnie, dwie koszulki i koszulę. Ja kupiłam koszulkę, krótkie spodenki i sweterek.

Następnie udaliśmy się do sklepu z butami. Malik kupił parę butów z jego ulubionej firmy – Nike, a mi zakupił trampki z Converse’a z motywem flagi USA.

Po sklepie z butami zaczęliśmy się rozglądać za strojem kąpielowym. Razem z Malik’iem wybraliśmy śliczniutki, dwuczęściowy kostium o kolorze czarnym, do tego z cekinami.

Była 12 więc zostało nam jeszcze około 20 minut. Poszliśmy jeszcze do jakiegoś sklepu, którego nazwy nie znałam. Zayn nalegał, aby kupić mi sukienkę.

- Zayn, proszę Cię! Ja nie chcę sukienki.

- Ale dlaczego? – zapytał smutno.

- Bo zbytnio nie lubię chodzić w sukienkach i wyglądam w nich okropnie.

- No proszę, Kotku… - pocałował mnie.

- Okej, już! Malik jak ty na mnie działasz – zaśmiałam się. – To którą byś chciał na mnie widzieć? – zapytałam.

- Hm… - zamyślił się, przeglądając ubrania na wieszakach. – Tą! – pokazał na sukienkę o kolorze bladoróżowym.

- No nawet, nawet. Ładna jest, masz gust, Skarbie.

- To szybko idź ją przymierzyć – powiedział uśmiechnięty.

- Okej - wzięłam sukienkę i ruszyłam w stronę przebieralni.

Ubranie się zajęło mi mniej więcej 5 minut.

- I jak? – zapytał Zayn zaglądając do przebieralni.

- Dobra jest – uśmiechnęłam się. – A ty co o niej sądzisz?

- Ślicznie w niej wyglądasz – powiedział.

- A teraz, wyjdź. Muszę się przebrać, bo się spóźnisz na wywiad.

- Dobra, dobra… - zaśmiał się i wyszedł.

Szybko przebrałam się w moje ciuchy i wyszłam z przebieralni, zabierając sukienkę. Ruszyliśmy do kasy, aby zapłacić. Sprzedawczyni zapakowała sukienkę, Zayn zapłacił, chociaż nie musiał i wyszliśmy.

Wyszliśmy z budynku, aby złapać taksówkę i pojechać do studia na wywiad. Akurat ktoś wysiadał więc my do niej wsiedliśmy. Zayn powiedział taksówkarzowi adres i auto ruszyło.

Pod studiem byliśmy o 12:33. Wzrokiem zaczęliśmy szukać busa, aby włożyć do niego zakupy. Szybko go znaleźliśmy, wpakowaliśmy zakupy i poszliśmy do ogromnego budynku. Od razu spotkaliśmy chłopców i Paul’a.

- Hej, hej, hej! – powiedziałam uśmiechnięta.

- Cześć! – powiedzieli chłopcy równo.

- Hej – powiedział Paul. – Chodźcie się przygotować i zapoznać z reporterką.

- Okej, spoko – powiedział Liam.

- A ty, Julka chodź z nami. Zaprowadzę Cię za kulisy – powiedział Paul.

- Dobrze Paul – uśmiechnęłam się.

Poszłam razem z One Direction i ich menadżerem za kulisy. Spotkaliśmy tam bardzo miłą kobietę, która miała prowadzić cały wywiad. Chłopcy trochę się z nią zapoznali i poszli do garderoby się przygotować razem z ich stylistką Lou.

Ja razem z Paul’em zostaliśmy i trochę rozmawialiśmy. Pięć minut przed rozpoczęciem wywiadu przyszli chłopcy i jeszcze przez chwilę pogadaliśmy.

W końcu się zaczęło.

- Witamy w naszym programie! Naszymi dzisiejszymi gośćmi będzie piątka młodych, utalentowanych i przystojnych facetów! Domyślacie się o kim mówię? Nie, to nie będzie The Wanted – publiczność zaśmiała się. – Oto One Direction! Chodźcie do nas, Chłopcy! – powiedziała reporterka.

1D przywitało się i przedstawiło.

- Miło nam, że nas tutaj zaprosiłaś – powiedział Payne.

- To mi jest miło, że mogę was tutaj gościć – uśmiechnęła się. – A teraz koniec gadania o byle czym. No, powiedzcie mi, Chłopcy jak tam wasza kariera?

- Hm… Nasza kariera coraz bardziej się rozkręca. Mamy coraz więcej fanów na całym świecie. Bardzo im dziękujemy, że pomagają nam iść coraz wyżej i zdobywać coraz to większe doświadczenia – powiedział Zayn i spojrzał na mnie.

- Tak, nasi fani są świetni. Bardzo ich kochamy i szanujemy. Bez nich nic byśmy nie osiągnęli. To dzięki nim jesteśmy tak wysoko i nasza kariera nabrała takiego tempa – powiedział Niall.

- Właśnie to dobrze. Dwóch z was jest singlami, tak? – zapytała.

- Tak – powiedział Niall.

- Tak – powiedział także Harry.

- Czyli że Liam, Louis i Zayn są zajęci?

- Tak – powiedzieli równo.

- Liam, jak tam twoja dziewczyna, Danielle?

- Bardzo dobrze. Jesteśmy ze sobą od dwóch lat i nadal się kochamy. Danielle stara się cały czas mnie wspierać w tym co robię. Ja także ją wspieram, bo wiem, że jest jej trudno.

- Okej, a ty Louis jak z Eleanor?

- Świetnie! Układa nam się bardzo dobrze. Wspieramy się nawzajem. Eleanor kocha mnie, a ja ją – odpowiedział uśmiechnięty Lou.

- Dziękuje za odpowiedź, Louis. Zayn, a ty masz nową dziewczynę, Julię, tak? – zapytała. – Opowiedz nam o niej.

- Tak, Julka. Poznaliśmy się w dość nietypowym miejscu, bo na lotnisku, a później okazało się, że mieszkamy obok siebie. Julia nie wiedziała, że jestem tym Zayn’em Malik’iem z One Direction i polubiła mnie mimo wszystko. To świetna dziewczyna. Wspiera mnie w tym, co robię. Kocha mnie, a ja szaleję za nią jak wariat – mówił patrząc się cały czas za kulisy, czyli na mnie.

- To miło, że znalazłeś dziewczynę.

- Nie jest fajnie być ciągle singlem – powiedział Zayn.

- A jak już jesteśmy przy Zayn’ie, to dostaliśmy ostatnio bardzo ciekawe zdjęcie. Twoja dziewczyna chyba nie była zadowolona. Spójrzmy wszyscy na ekran – powiedziała reporterka.

Na ekranie pojawiło się zdjęcie Zayn’a z Perrie, obejmujących się. Malik spojrzał na mnie przepraszającym wzrokiem, a ja wkurzyłam się.

- To tylko… Moja przyjaciółka – tłumaczył się.

- Dobrze. Co na to Julia? I kim jest ta piękność?

- To Perrie Edwards z Little Mix, moja przyjaciółka. Spotkaliśmy się ostatnio, bo tu była, a Julia nie ma nic przeciwko.

Nie mogłam uwierzyć, że kłamał i to w telewizji. Wkurzyłam się i wyszłam ze studia. Poszłam do busa, w którym siedział kierowca. Wzięłam moje zakupy i ulicami Nowego Jorku ruszyłam do hotelu.

Złapałam taksówkę, podałam adres i ruszyliśmy. Po 30 minutach byłam już przed budynkiem. Zapłaciłam i podziękowałam miłemu panu kierowcy. Ruszyłam do drzwi wejściowych.

Będąc przy recepcji powiedziałam, żeby nikomu nie udzielać informacji o mnie, bo chciałam pobyć sama. Później poszłam do swojego pokoju. Położyłam się na chwilę. Po około 10 minutach wstałam, zabrałam strój kąpielowy i go ubrałam go w łazience.

Zarzuciłam na siebie ręcznik i ruszyłam na dół, aby pójść na basen. Szybko go znalazłam i powoli weszłam do wody. 

____________

Przepraszam, że tak długo, ale też chciałam sobie zrobić wakacje. Chociaż pogoda nie dopisuje nie mam zamiaru całymi dniami siedzieć przed komputerem więc wiecie. :) Pisanie tego bloga to po prostu od tak, to jest dla mnie tylko przyjemnością i ogólnie, miło czyta mi się komentarze, że komuś się to podoba. Nie wiem, kiedy będzie następny rozdział. Ostatnio moja głowa nie chce nic fajnego wymyślić.  Zmieniłam wygląd bloga, podoba wam się? ;>
Osoby, które dodają komentarze z anonima, jeśli można by było, to podpisujcie się w nich, albo podajcie nazwy z twittera.
CZYTASZ=KOMENTUJESZ. 

Mam 24 albo 25 obserwujących a do ostatniego posta było tylko 16 komentarzy.
I dziękuje za ponad 11 000 wejść! :) 

Mwaah! Wasza K. xxx